Koningsdag

”maar dan even terug in de tijd…”

30-4-1997

We zijn neergestreken op het pleintje voor de kerk en leggen onze spulletjes zo strategisch mogelijk neer. Ik draag mijn Spice girls schoenen en een paarse broek met wijde pijpen. Mijn spijkerjasje is al uit en mijn bleke armpjes piepen onder mijn shirt vandaan. Om ons heen klinkt muziek, krioelt het al van de mensen en vermengt de lucht zich met de geur van suikerspinnen, loempia’s en zonnebrand. Opgetogen en tegelijkertijd zenuwachtig voor wat er komen gaat friemel ik aan de rits van mijn speciaal aangeschafte portemonneetje. Onze ouders zijn net vertrokken en nu voelt het echt, mijn beste vriendin en ik hebben onze eigen “winkel”.

‘Wat kost dit?’ Er wordt een bandje omhoog gehouden. Bassie en Adriaan, liedjes uit grootmoederstijd. ‘Twee gulden,’ zeg ik en ik voel hoe mijn gezicht begint te gloeien. ‘Een gulden.’ Ik kijk op en schud van nee. ‘Een gulden vijftig?’ Ik knik. De eerste buit is binnen en de adrenaline bruist vrolijk door mijn lijf.

Om twaalf uur zijn de meeste spullen al verkocht, is onze voorraad koek en snoep geslonken en beginnen we aan de door mijn moeder gesmeerde krentenbollen met kaas. ‘Ik heb nog iets meegebracht wat jullie kunnen verkopen.’ Mijn vader staat jolig voor het kleedje waar nog een Furby, een puzzel en een stapel Tina’s liggen uitgestald en overhandigt ons dan een bundeltje potloden. De potloden zijn zonder geslepen punt en met een leuk printje erop. Fanatiek gaan we aan de slag, besluiten de potloden te verkopen voor een kwartje en gaan door tot er nog maar twee potloden over zijn. We houden er allebei één als aandenken.

Met onze buit lopen we de stad door. We trakteren onszelf op een suikerspin, twijfelen over een henna tattoo en staan we voor ieder kleedje even stil.
Lampenkappen, sjaaltjes, soepjurken, bloempotten, videobanden, speelgoed, schilderijen, gieters, en cassetterecorders… Het geld brandt in mijn zakken en mijn goede voornemen om het te bewaren verdwijnt als sneeuw voor de zon als ik een cd zie die ik altijd al had willen hebben. Een Hitzone cd met al mijn favoriete nummers erop! Twee kleedjes verder is mijn portemonnee leeg en ben ik een UFO lamp met sprieten rijker, eigenaar van een tamagotchi en bungelt er aan mijn pols een vrolijk kralenarmbandje. We dansen op het getrommel van een brassband tot onze voeten pijn doen en nemen dan onze nieuwe buit mee naar huis.

Lang leve Koninginnedag, waar de zon altijd scheen!